เดือนเราะมะฎอนของชาวอินโดนีเซียในย็อกจาการ์ต้า, โบกอร์, ทาซิกมาลายาและปาปัว มีการละเล่นหนึ่งอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา เกมที่เล่นกันในเวลาค่ำคืน เนื่องจากพวกเขาต้องอดทนไม่ทานอะไรจนกว่าตะวันจะตกลับขอบฟ้าตามแนวทางในศาสนา ช่วงเวลาค่ำจึงเป็นเวลาสังสรรค์ และความบันเทิงของพวกเขาเป็นการเล่นที่ดูคล้ายการเตะฟุตบอลสนามเล็ก ผิดแต่ว่าลูกบอลนั้นมีไฟลุกท่วม ลูกบอลที่ทำจากมะพร้าวแห้งลอกเปลือกจะถูกเผาให้ติดไฟจนลุกท่วมด้วยน้ำมันหรือน้ำมันก๊าดจะถูกนำมาแข่งขันในสนามดินที่ปรับขึ้นจากลานของหมู่บ้านหรือลานของโรงเรียน การเตรียมลูกบอลจะถูกทำขึ้นล่วงหน้าราว 7 วันเพื่อให้มันดูดซับน้ำมันอยู่นานพอที่จะติดไฟได้มากกว่า 30 นาที ขณะที่ผู้เข้าแข่งขันซึ่งเป็นนักเรียนในโรงเรียนสอนศาสนาจะถูกเรียกว่าเป็น Aurad-aurad ต้องผ่านการเตรียมตัวนานถึง 21 วันเป็นอย่างน้อย
