ชินลง ศิลปะกีฬาพื้นบ้านโบราณ 1500 ปี ของดินแดนแห่งพระเจดีย์

                มิงกะลาบา เป็นคำกล่าวทักทายที่หมายความว่าสวัสดีเป็นภาษาของประเทศพม่า หรือดินแดนแห่งพระเจดีย์ที่มีเจดีย์อันสวยงามมากมาย ตั้งอยู่ทั่วทุกภูมิประเทศ โดยที่ประเทศพม่าเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมหลายอย่างที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน ทั้งทางด้านการปกครอง ภาษา ประเพณี และกีฬา ซึ่งมีกีฬาพื้นบ้านที่มีชื่อเรียกว่า ชินลง เป็นกีฬาพื้นบ้านที่สืบทอดการละเล่นกันมาอย่างยาวนานตั้งแต่สมัยโบราณถึง

เคมโป ศิลปะกีฬาการต่อสู้ที่ผสมผสานความเป็นเอกแห่งเอเชีย

สิ่งที่หล่อหลอมหลากหลายวัฒนธรรมเข้าด้วยกัน และสามารถเปิดประตูของประเทศไปสู่นานาชาติให้เป็นที่รู้จักและยอมรับได้อย่างหนึ่งบนโลกใบนี้ คงหนีไม่พ้นศิลปะกีฬาการต่อสู้ที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานในแต่ละประเทศ ซึ่งเป็นรากฐานของกุญแจอันสำคัญที่ได้นำพาเรื่องราวของประเทศต่าง ๆ ไปเล่าและกล่าวขานให้แผ่นดินบนโลกใบนี้ที่ไม่รู้จักให้ได้รับรู้เรื่องราว เหมือนกับศิลปะกีฬาการต่อสู้แบบ เคมโป ที่ได้เป็นกุญแจของทวีปเอเชีย นานมาแล้วพระธรรมไตรชิได้เดินทางออกจากประเทศอินเดีย ไปจาริกแสวงบุญยังประเทศจีน เพื่อแสดงธรรมแก่กษัตริย์ในรัชสมัยของราชวงศ์เหลียง การเดินทางที่แสนไกลทำให้ต้องพักจำพรรษาที่วัดเชาลินซู (Shaolin-szu) และได้ทำการเทศนาธรรมที่วัดนั้น พร้อมทั้งสอนวิธีการปฏิบัติธรรมโดยการใช้ร่างกายให้เป็นหนึ่งเดียวกับพระธรรม ผ่านทางศิลปะการต่อสู้ที่ฝึกฝนร่างกายให้แข็งแรง และด้วยวินัยทางพระธรรมและการฝึกฝนของธรรมไตรชิที่ได้นำมาแสดงสอนนั้น มีความเข้มงวดมากเกินไป จึงทำให้ลูกศิษย์ได้ลาสิกขาออกไปเป็นจำนวนมาก

ตารุง เดราจัต กีฬาการต่อสู้พื้นเมืองแห่งดินแดนหมื่นเกาะอินโดนีเซีย

                ประเทศอินโดนีเซียเป็นประเทศที่มีดินแดนทิศเหนือติดกับทะเลจีนใต้และมหาสมุทรแปซิฟิก ทิศตะวันตกเฉียงใต้ติดกับมหาสมุทรอินเดีย ทิศตะวันออกติดกับติมอร์ – เลสเต และปาปัวนิวกิน ส่วนทิศใต้ติดกับทะเลติมอร์ เรียงรายเป็นดินแดนหมู่เกาะนับหมื่น ท่ามกลางท้องทะเลที่โอบอุ้มรอบทิศทางงดงามราวกับพระจันทร์ที่ลอยอยู่ท่ามกลางมหาสมุทร ซึ่งหมู่เกาะที่เรียงรายท่ามกลางมหาสมุทรนี้ยั งเป็นดินแดนต้นกำเนิดของศิลปะกีฬาการต่อสู้ชนิดใหม่ที่ถูกหล่อหลอมมาจากอารยะธรรมของชวาตะวันตก ที่ต้องใช้ความแข็งแกร่งทั้งทางร่างกายและจิตใจ

อาร์นิส เอสคริม่า ศิลปะกีฬาการต่อสู้ประจำชาติของดินแดนของ ไข่มุกแห่งบูรพา

                ไข่มุกแห่งบูรพา หรือที่ชาวเอเชียรู้จักกันดีในประเทศที่มีชื่อว่าฟิลิปปินส์ เป็นถิ่นกำเนิดศิลปะการต่อสู้การกีฬาอาร์นิส ที่ใช้กระบวนการต่อสู้ด้วยอาวุธเป็นหลัก ซึ่งได้ถูกนำไปสอนอย่างแพร่หลายในกองกำลังพิเศษต่าง ๆ รวมถึงหน่วยนาวีซีลในประเทศไทย และหน่วยรบพิเศษของกองทัพบกสหรัฐอเมริกาอีกด้วย หลายเรื่องราวที่กล่าวถึงศิลปะการต่อสู้แบบอานิส เอสคริม่า ว่ามีถิ่นกำเนิดมาจากประเทศอินโดนีเซีย โดยได้รับอิทธิพลมาจากการต่อสู้ในประเทศจีน

ปันจักสีลัต ศิลปะกีฬาการร่ายรำต่อสู้พื้นเมืองที่มีอายุมากถึง 400 ปี

                ปันจักสีลัต เป็นศิลปะการต่อสู้ของคนเชื้อสายมลายูแห่งภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ ที่สืบเชื้อสายมากันอย่างยาวนาน ก่อนที่จะกลายมาเป็นกีฬาประจำชาติของประเทศบรูไน ซึ่งได้ถูกเรียกออกไปเป็นหลายชื่อตามพื้นที่ต่าง ๆ ซึ่งในประเทศไทยกีฬาชนิดนี้ ในจังหวัด ปัตตานี ยะลา สตูล นราธิวาส

โววีนัม ศิลปะกีฬาการต่อสู้ของ “ไข่มุกแห่งเอเชียตะวันออกไกล”

ที่ดินแดนอันห่างไกลออกไปทางทิศใต้ของจีน ที่ซึ่งมีผืนแผ่นดินเรียงรายเป็นรูปตัวเอส ติดอยู่กับคาบมหาสมุทรอินโดจีน เส้นทางการค้าที่สำคัญอันดับต้น ๆ ของโลก รวบรวมไปด้วยความมั่งคั่งและรายล้อมไปด้วยความสวยงามราวกับไข่มุกในดินแดนแสนไกลจนได้รับสมญานามว่า ไข่มุกแห่งเอเชียตะวันออกไกล หรือที่รู้จักกันดีในประเทศที่มีชื่อว่า เวียดนาม ที่ซึ่งเป็นจุดกำเนิดกีฬาหรือศิลปะการต่อสู้แบบโววีนัม ศาสตร์การต่อสู้อันหลากหลายรูปแบบที่ถูกผสมผสานรวมไว้เป็นหนึ่งเดียว โววีนัม (Vovinam) เป็นชื่อของกีฬาประจำชาติของประเทศเวียดนาม ที่เป็นรูปแบบลักษณะของศิลปะป้องกันตัว โดยที่ VO ที่อ่านว่าโวมีความหมายว่าการต่อสู้ ส่วน

วู้ดบอลกีฬาพื้นเมืองจากเกาะที่ได้สมญานามว่า “อัญมณีแห่งเอเชีย”

                เกาะมากมายที่เรียงรายอย่างสวยงามกลางท้องทะเล ราวกับอัญมณีที่ถูกโอบอุ้มด้วยสีของมรกต เป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยมนต์สะกดอันชวนน่าหลงไหล ซึ่งทุกคนรู้จักกันดีในนามของประเทศที่มีชื่อว่าประเทศใต้หวัน ซึ่งเป็นประเทศที่เป็นจุดเริ่มต้นของกีฬาพื้นเมืองวู้ดบอล ซึ่งต่อมากลายเป็นเกมกีฬายอดนิยมระดับนานาชาติ และแพร่หลายไปทั่วทุกมุมโลก วู้ดบอลถูกตั้งชื่อขึ้นตามอุปกรณ์และวิธีการเล่นของเกมส์กีฬานี้ ซึ่งคำว่าวู้ด (Wood) มาจากภาษาอังกฤษที่แปลว่าไม้และคำว่าบอล (Ball)

ชนโค กีฬาพื้นเมืองของภาคใต้

                เมื่อพูดถึงกีฬาพื้นบ้านของภาคใต้ ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์อีกประเภท หนึ่งในนั้นก็คือ “กีฬาชนโค” ซึ่งถือเป็นกีฬาที่น่าสนใจและเป็นที่นิยมเป็นอย่างมากของชาวบ้านในพื้นที่ภาคใต้ วันนี้เราจึงจะพาคุณไปทราบประวัติความเป็นมาของกีฬาชนิดนี้ รวมถึงยังได้นำเกร็ดความรู้เกี่ยวกับลักษณะวัวชนที่ดี รวมถึงวิธีการเลี้ยงวัวชนสำหรับแข่งขันเพื่อการกีฬามาฝากกัน ประวัติความเป็นมาของกีฬาชนโค                 กีฬาชนโคหรือกีฬาชนวัวเป็นกีฬาพื้นเมืองของภาคใต้ ซึ่งที่มาของกีฬาประเภทนี้เกิดจากการที่ชาวบ้านประกอบอาชีพเกษตรกรรม รวมถึงชาวมุสลิมนิยมเลี้ยงโคไว้เพื่อการบริโภค อีกทั้งยังนิยมเลี้ยงไว้เพื่อการบันเทิงและการชนเพื่อการกีฬาอีกด้วย ซึ่งไม่เพียงแต่ในพื้นที่ภาคใต้เท่านั้น กีฬาชนวัวยังพบว่าได้รับความนิยมในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย รวมถึงยังพบการละเล่นและการแข่งขันกีฬาชนิดนี้ในประเทศลาวเช่นกัน ลักษณะของวัวชนชั้นดีและการเลี้ยงวัวชน  

ชนไก่ กีฬาเก่าแก่มาตั้งแต่ยุคโบราณ    

กีฬาอีกหนึ่งประเภทที่เราจะได้เห็นกันบ่อยครั้งในละคร หรือภาพยนตร์ไทยย้อนยุค ก็คือกีฬาไก่ชน ซึ่งเป็นการละเล่นของไทยที่สืบทอดมาตั้งแต่ในยุคอดีตจนถึงปัจจุบัน วันนี้เราจึงจะพาคุณไปรู้จักกับประวัติความเป็นมาของกีฬาไก่ชน รวมถึงประเภทและลักษณะของไก่ชนที่ถือเป็นไก่ชนชั้นดีที่นิยมเลี้ยง ทั้งเพื่อความสวยงามและเลี้ยงเพื่อการแข่งขันมาฝากกัน ความเป็นมาของกีฬาชนไก่                 กีฬาชนไก่เป็นกีฬาและการละเล่นพื้นเมืองพื้นบ้านของชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งนอกจากในประเทศไทยแล้ว การชนไก่ก็ยังเป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมในประเทศอื่น ๆ อย่างเช่น ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย และมาเลเซียอีกด้วย สำหรับในประเทศไทยกล่าวกันว่า ความเป็นมาของการกีฬาชนไก่มีมาตั้งแต่สมัยตามพรลิงค์และศรีวิชัย เนื่องจากในสมัยนั้นชาวบ้านนิยมประกอบกอาชีพเกษตรกรรม

ยิงธนู กีฬาประจำชาติของประเทศภูฏาน

                ประเทศภูฏาน เป็นประเทศเล็ก ๆ ในภูมิภาคเอเชีย ตั้งอยู่ในเทือกเขาหิมาลัยระหว่างพื้นที่ประเทศจีนกับประเทศอินเดีย ลักษณะภูมิประเทศเต็มไปด้วยภูเขาเป็นจำนวนมาก ทั้งเทือกเขาสูงตอนเหนือ ที่ลาดเชิงเขาตอนกลางของประเทศ พื้นที่ราบซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของประเทศ ลักษณะภูมิอากาศเป็นแบบกึ่งร้อนชื้น มีฝนตกชุก ตอนเหนือมีอากาศหนาวเย็นแบบเทือกเขา สำหรับวันนี้เราจะพาคุณไปรู้จักกับกีฬายิงธนู กีฬาประชาติของประเทศภูฏานกัน ประวัติความเป็นมาของกีฬาประจำชาติภูฏาน                 กีฬายิงธนูเป็นกีฬาที่ได้รับการประกาศให้เป็นกีฬาประจำชาติของประเทศภูฏานตั้งแต่ปี ค.ศ.1971 ซึ่งเมื่อกีฬาประเภทนี้ได้รับการประกาศให้เป็นกีฬาประจำชาติ